Pazari i Korçës karakterizohet nga ndërtesa një- dhe dy-katëshe, rrugica të ngushta dhe një gamë të gjerë mallrash, duke filluar nga djathi i freskët, ullinjtë dhe produktet bujqësore, deri te veshjet, çorapet dhe artikujt e kuzhinës. Vlera historike, kulturore dhe artistike e pazarit është e madhe, dhe vetë “përjetimi” i atmosferës së tij tërheq shumë vizitorë. Gjatë shekujve të kaluar, pazari ka qenë vendi i shkëmbimit tregtar jo vetëm për shqiptarët, por edhe për tregtarë nga Turqia, Greqia, Trieste dhe Venecia. Deri disa vite më parë, pazari ishte i mbushur me hane të vogla dhe vende për të kaluar natën. Më i famshmi ishte Hani i Elbasanit, i cili shërbente si manastir dhe gjithashtu si një fjetore për udhëtarët nga jashtë qytetit. Pazari dhe tregu arritën kulmin e tyre me mbi 1,000 dyqane dhe vitrina gjatë fundit të shekullit të 19-të dhe fillimit të shekullit të 20-të. Sipas strukturës urbane të qytetit, ai krijon një ansambël më vete. Dy pjesët e pazarit, të ndara nga lumi, ishin të bashkuara me ura druri, ndërsa rruga kryesore që vinte nga qyteti kalonte lumin përmes një ure guri me hark, mbi të cilën ishin ngritur dyqane. Pazari është djegur tre herë, por gjithmonë është rindërtuar. Sot vazhdon të funksionojë si dikur, duke i dhënë qytetit një kuptim të rëndësishëm historik dhe monumental.HANET E PAZARIT TË KORÇËS 1. Hani i Shuleve, 2. Hotel “Misiri”, 3. Hani i Kafesë, 4. Hani i Zallit ose i Devollinjve, 5. Hani i Elbasanit, 6. Hani i Manastirit, 7. Hani i trebickallinjve, 8. Hani i Voskopojarëve, 9. Hani i Gjelit, 10. Hani i Vithkuqarëve, 11. Hani i Baba Aliut, 12. Hani i Kiços, 13. Hani i Kadillijve, 14 Hani i Peshkut, 15. Hani me dy porta Numri i tyre (i haneve) ka qenë i konsiderueshëm. Mbahen mend rreth 16 hane, ndërsa sot kanë mbetur në gjendjen e parë ose të transformuara fare pak prej tyre. Numri i madh i haneve dëshmon për lëvizje dhe klientelë të shumtë në Pazarin e Korçës. Një pjesë e tyre njihej jo sipas emrit të pronarit, por nga frekuentuesit e tij. Kështu psh. Ato quheshin: Hani i Elbasanit, Hani i Manastirit, Hani i Shuleve, Hani i Trebickallinjve, Hani i Vithkuqarëve, Hani i Devollit etj. Këto emërtime shprehin, deri në farë mase, edhe drejtimet e lëvizjes së klientelës, mbasi vihej re një farë parapëlqimi në qëndrimin sipas prejardhjes së saj.